پیمانکاری چیست؟
در هر نوع عملیاتی که که ارکان اصلی زیر درآن وجود داشته باشد عملیات پیمانکاری گفته می‌شود. کارفرما : شخص حقیقی یا حقوقی می‌باشد که عملیات اجرایی مشخصی را در قالب یک قرارداد به پیمانکار ارحاع می‌دهد. پیمانکار: شخص حقیقی یا حقوقی که عملیات اجرایی مشخص شده توسط کارفرما را در قالب یک قرارداد به عهده می‌گیرد. قرارداد: رابطه حقوقی بین کارفرما و پیمانکار که موجب تعهد می‌شود و التزام را به همراه دارد و در بردارنده: موضوع کار ، مدت انجام کار ، مبلغ قرارداد، تعهدات کارفرما و پیمانکار می‌باشد.
انواع قرارداد یا پیمان ( طبق استاندارد شماره 9 حسابداری) :
پیمان مقطوع: پیمان بلند مدتی است که به موجب آن پیمانکار با یک مبلغ مقطوع (مشخص ) برای کل پیمان یا یک نرخ ثابت برای هر واحد موضوع پیمان، که در برخی از موارد ممکن است براساس موادی خاص مشمول تعدیل قرار گیرد، توافق می‌کند. ((در این شرایط اگر پیمانکار کمتر از مبلغی که کارفرما دریافت می‌کند خرج نماید، سود برایش محسوب می‌شود)) پیمان امانی (پیمان با حق‌الزحمه مبتنی‌بر مخارج): پیمان بلند مدتی است که به موجب آن مخارج قابل قبول یا مشخص شده در متن پیمان به پیمانکار تأدیه (پرداخت) و درصد معینی از مخارج مزبور یا حق‌الزحمه ثابتی نیز به پیمانکار پرداخت شود . توجه : طول مدت اجرای قرارداد نباید ملاکی برای شناخت نوع قرارداد گردد. در انواع قرارداد صحبت از پیمان بلند مدت شده است اما پیمان بلند مدت چیست؟
تعریف پیمان بلند مدت:
پیمان بلندمدت، پیمانی است که برای طراحی، تولید یا ساخت یک دارایی منفرد( مشخص و یکتا) و قابل ملاحظه یا ارائـه خدمات (یا ترکیبی از داراییها یا خدمات که تواماً یک پروژه را تشکیل دهد) منعقد می‌شود و مدت زمان لازم برای تکمیل پیمان عمدتاً چنان است که فعالیت پیمان در دوره‌های مالی متفاوت قرار می‌گیرد . پیمانی که طبق این استاندارد، بلندمدت تلقی می‌گردد، معمولاً در طول مدتی بیش از یکسال انجام خواهد شد . با این حال، مدت بیش از یکسال، مشخصه اصلی یک پیمان بلندمدت نیست . برخی پیمان‌های با مدت کمتر از یکسال، هرگاه از نظر فعالیت دوره، دارای چنان اهمیت نسبی باشد که عدم انعکاس درآمد و هزینه عملیاتی و سود مربوط به آن منجر به مخدوش شدن درآمد و هزینه عملیاتی و نتایج دوره و عدم ارائـه تصویری مطلوب توسط صورت‌های مالی گردد، باید به عنوان پیمان بلندمدت محسوب شود، مشروط بر اینکه رویـه متخذه در واحد تجاری از سالی به سال دیگر به طور یکنواخت اعمال گردد.